Sentín chamar á portae levei un susto do carallo,
pois cando a fun a abrir
alí de pé, estaba o Entroido.
E dixenlle eu:
-¿E ti como ves tan cedo?
¿Non estabas ben no inferno?
¡E por riba ves mollado!
-Traio fame e frio.
Acabouse o calor no inferno,
e aquí ca suba das pensions
podedes estar quentiños.
-Pois ves mal informado.
Subíronnos por un lado
e quitáronnos polo outro.
Subiron todas as cousas
e por se fora pouco
quítannos a tarifa nocturna.
¿E como imos quentar
a casa e as pernas,
se xa non temos
leña para a lareira?
Xa non quedan rios
para lavar a roupa,
e ca suba que nos diron
non chega para pagar
a nova tarifa eléctrica.
E así andamos por aquí,
pero ti ves para-te divertir.
Terás toda a trouleada
que a ti che de a gana.
Terás laconada, filloas, orellas
e viño todo o que queiras,
para que vexas que en Galicia
ainda non hai miseria,
gracias ós que traballan a terra
e ós que teñen as vacas leiteiras.
Podes ir dar unha volta
pola Coruña, alá pola Torre
que agora din que vai ser
Patrimonio da Humanidade.
Xa ves o que hai,
os outros concellos
están como o ano pasado.
O AVE ainda non chegou,
os pisos están moi caros
e os novos están hipotecados
porque escasea o traballo.
Agora xa podes marchar
que xa teño a lingua
cansa de tanto falar.
Xa non levas fame nin frio
que o viño galego
quenta o corpiño.
E se non te queiman
para o ano espérote
e das outra voltiña.
