Buscar este blog

jueves, 20 de diciembre de 2007

Entroido 2004

Chámanme Entroido
non sei se é por festeiro
comedor ou larpeiro,
pero eso a min
non me parece mal
porque estamos no Carnaval.

Pero a quen lle vai parecer mal
hache de ser o alcalde
cando me poña a falar mal
e xa vou empezar.

No noso concello as grandes constructoras
poñen os pisos enriba das aceras
e un particular ten que retirar tres metros delas.

Pero non se hai que estranar
que o quen ten prata,
fode e mata.

Aquí en Cambre o mellor é para os novos
e ós vellos, nin puto caso.
Cando imos á escola,
péchannos os portais
e ó alcalde non lle importa
que non poidamos sair da escola,
pero él tamén vai para vello
e xa se pode ir poñendo a mollo.

Eu como che son festeiro
ándolle pedindo que nos faga
un sitio onde poidamos ir bailar
sequera un día á semana,
pero de eso non quere saber nada.

Ten que aforrar os cartos
para facer as bodas de prata do seu mandato,
e as cousas que están sen acabar
o que veña detrás, xa as facerá
e se non hai cartos,
que vaia roubar.

As rúas seguen sen aceras,
as cunetas sen limpar
e o alcantarillado dis que é
para as obras novas
e os das vellas que se fodan.

Hai quen di que no centro de Cambre
non se pode respirar,
que teñen que ir para o monte
para o seu aire renovar
porque Cambre estase volvendo
o pobo do cemento.

Queda moito que decir
pero a miña man
cansouse de escribir.

Xa sei que me van queimar
pero para o ano ei de voltar,
para o meu santo festexar
e tamén para criticar.

Entroido 2001

Xa pasou un ano
e coma sempre
volto o día do meu santo.

Eu fixen un pacto co demo
e ainda que me tiredes ó río
ou me queimedes, eu non morro.
Veño para pasalo ben,
con alegría e humor
e con ganas de comer.

O porco gústame todo
dende o fociño ata o rabo
ás filloas e os buñuelos.
As orellas que non falten
e unhas cuncas de viño
para que me quenza o corpiño.

Carne de vaca non quero,
din que están tolas
e os veterinarios
non dan co remedio.

E penso eu, as vacas
están ben mantidas
ata lles dan carne
como ás persoas,
pero fáltalles algo
e non o dan atopado.

Eu voulles axudar un pouco
se ós homes lles faltaran as mulleres
tamén eles estarían todos tolos,
pois ás vacas fáltanlles os toros
porque a man do veterinario
non lles da gosto.

O toro naceu para estar coas vacas,
pero non coas vacas de plástico
senon coas vacas de carne e oso.

Agora vou falar da capa de ozono
que por culpa dos inventos
abrense buratos no ozono.
Non sei que haberá detrás deses buratos
que mexar, mexan dabondo,
a pouco mais afogamos todos.

E eso non é o peor,
o peor sonche os seísmos e tronos
a sarabia, neve e ventos fortes.
Non sei como estarán detrás dese burato
pero vos pasádelo mal aquí abaixo.

Tedes que facer o que fago eu
entón aquí no inferno
non teño frío nin medo.
Como, cando teño fame,
e dúrmoche cando quero,
non me fan mal os inventos
nin as vacas tolas
nin o burato de ozono,
e dentro dun ano
estarei aquí de novo
para encherme de carne e viño.

Como xa sabedes
eu morrer, non morro
porque son o Entroido,
e non choredes por min
que para o ano volto.

Entroido 1999 - Xa chegou o Entroido

Xa estamos aquí de novo
para contar algunhas cousas
que pasaron neste ano.

As mulleres da terceira idade
estanche moi cabreadas
tantas cousas queren facer
e a casa non da para nada.

Unhas queren xogar,
outras traballar
e outras cantar,
e non hai maneira
de que se poidan amañar.

E entón o señor alcalde
fixo de avogado e dixo:
"A casa ten que chegar para todos,
cando unhas estén traballando
as outras poden estar mirando
e cando estén cantando,
poden estar alí escoitando
e o resto da semán
poden estar xogando,
e dentro de catro anos
xa me poden ir votando".

Ás da escola
xa fora nos botaron
e imos a unha aula
que outros nos deixaron.

Pero o peor foi que o presidente
púxose doente co disgusto
e por pouco houbo de morrer
pois quince días botou sen comer.

E o doutor ó estranxeiro
o mandou a se repoñer
e hasta algo novo aprendeu,
pois o tango veu bailando
e trae novas forzas
para coller de novo o mando.

No noso concello tamén pasan cousas raras
amañan as rúas e logo volven a rompelas,
debe ser que os enxeñeiros fan mal os planos
e tiñan que poñer primeiro o alcantarillado.

Os da Barcala non teñen falta de nada,
teñen auga dulce e auga salada
e vanlles poñer piscina climatizada,
e mentras os de aquí arriba
témonos que bañar nunha tina chea de auga.

A parroquia de Cela
estache moi contenta
por eses doce millóns que puxeron
para o dragado da igrexa.

Pero disque eran para a rúa
para agora rompela
e para a igrexa
nin unha perra.

E a parroquia segue hipotecada.
A ver se Deus nos manda maná do Ceo
e que sexa de euros,
para tapar os buratos
que están ó descuberto,
e de paso ímolos coñecendo.

Imos pasar ós inventos
e mais ós inventores.
Inventaron a píldora
para que ás mulleres
non lles medrase a barriga.

Mira que che son astutos,
agora inventaron a viagra
para eles morrer a gusto.

Despois de tomala
á media hora
encéndeselles a vela,
e se non teñen a muller na casa
teñen que sair á rúa a apagala.
Por eso haiche que andar con moita vista
por se encontras a algún que a leve encendida.

Nunha casa fixeron unha sardiñada
e no mellor da festa chegoulles a policia.
E os da casa lles dixeron:
"¿A vos quen vos dou vela nesta festa?"
E mirade o que lles contestaron:
"E que nos chamou unha muller
que estaba co home na cama
e con tanto barullo
non podía facer nada
e tivo que quedar coa gana".

Por ahí andan falando
que van levar o concello á Barcala
e que no sitio unha discoteca nos van poñer.
Vergonza lles debía dar,
quérennos poñer a bailar
e mentras eles, veña a mangar.

Os políticos de Cambre
mira que che teñen labia,
queren entrar no poder
para de gorra poder comer.

E nos mentras a traballar para eles.
Falar, falan ben, pero despois
non che moven nin un pé.
E polo soldo que teñen,
o cú, a cachola e os pés
tiñan que mover.
A culpa non é deles
e nosa, por votar por eles.

E para este ano
non hai mais novas
porque as miñas reporteiras
como non lles pagan o xornal,
de balde non quixeron traballar.

E se a algún lle pareceu mal
vaise ter que aguantar,
que estas novas sonche entroidadas
pero tamén son verdades ben gordas,
e aquí non pasou nada
e que siga a carallada.

miércoles, 19 de diciembre de 2007

Entroido 1998 - Terceira idade de Cambre

A nosa sociedade
da terceira idade
e coma un barco á deriva,
vai dun lado para o outro
poque non hai directiva.

Fomos de excursión
ó nacemento do Miño,
e chegamos borrachiños
de tantas voltas que dimos
para atopar o camiño.

O día da exposición
estaban xogando no centro
e saíu unha voz de mando
"Vaíse pechar o centro"
e o que non esté contento
que vaia dar un paseo polo cementerio.

Sairon cun cabreo
que hasta o presidente
colleu medo.
Ímoslle poñer un gardaespaldas
por se lles dá outro ataque de nervios
que son capaces de comelo.

A exposición dos traballos dos vellos
eche unha maravilla,
non saberemos leer,
pero temos mans de artistas
porque os traballos
sonche de artesanía.

Señor alcalde, fáganos unha casa grande
cunha sala para xogar,
outra para traballos manuais
e outra para escolares,
a ver se así estamos todos contentos.

Fomos ver o "barrio judío"
e os "jodidos" fomos nós,
entre o camiño e o sol
porque o barrio nin o vimos.

Só tíñamos unha guía
para duascentas persoas,
a que ía diante, oía
e as de detras se fodían.

Fíxose unha churrascada
alí cerca da Norgasa,
escaseou o café
e o churrasco tiña grasa.
Agora como hai que pagar
temos dereito a reclamar.

A despedida do ano
foiche unha festa tremenda
pois o que non tiña vaso
bebía pola botella.

Isto que aquí poño
son cousas que pasaron
durante o ano
e así hasta o seguinte ano.

Entroido 1998 - Sonche cousas do Entroido

Non vos asustedes
que aquí fálase de todo,
o concello de Cambre
medra por un lado
e encolle polo outro.

Ó Outeiro e Cela,
deixáronos de lado
e ían facer unha praia
e no sitio dela
fixeron a batedora da merda.

Parécelles pouca
a que nos manda Meirama,
tamén ven a de Quintán
e por se non chegaba
a hospitalaria de Sada,
e a de Cela corre pola estrada.

Fíxose unha manifestación
con un montón de pancartas,
para decirlle ós de Sada
que a estrada de Cambre
xa está aboada.

Outros pedíronlle ó Espiritu Santo
que é un santo milagreiro:
"Fai que se arrepintan estes homes,
peten coa mán no peito,
e volvan para atrás o proxecto",
e algo debeu facer
que o negocio está parado.

Outra manifestación alá pola Rocha
que a estrada saíu torta,
outra pola gasoliñeira,
¡A quén se lle ocorre
facela naquela eira!

E de tanto andar
para arriba e abaixo
algún quedou descalzo.

Gasolina sí, gasolina non,
que aquí manda o tío Antón.

Pero en Cambre
tamén temos cousas boas
Praza de Europa,
xardín con rotonda,
campo da feira,
ainda que cheira ós mexos
ándase por ela.

A estrada, que cando a den acabada
¡Nin o paseo da Castellana!

Temos o río Mero
ainda que da pena velo,
temos o Bosque Animado
refuxio dos namorados,
temos chalés adosados
pisos baratos e caros.

Pero hai outros chalés
que che fan os funcionarios,
que en vez de chalés
seméllanse a palacios.

Temos deportistas de balonpé,
balonmá e xadrez,
e todos son campeóns
de primeira división.

Temos un concello
con un feixe de empregados,
como Cambre medrou tanto
non che dan feito o traballo.

Temos oficina do paro
que se queres traballo
podeste ir apuntando
pero se non tes padriño
estás tocado de carallo.

Eso que a xuventude
estache moi ben preparada
e a que non ten carreira
está loitando para quitala.

Pero o bombazo como sabedes
foi o da parella de "desfeito",
que se fixeron famosos no mundo enteiro.
Os curas téñense que espabilar
coa competencia que teñen
para parellas xuntar.

Agora os vellos temos que ir á escola
para aprender a coñecer o "Euro"
a nova moeda que nos mandan de Europa.

Os que mandan
o que tiñan que facer
eche deixar a tixeira,
que con tanto recortar
a tela vaise acabar.

Hai quen ten un traxe
para cada día do ano
e outros traen o cú ó aire
por non ter con qué tapalo.
Esto anda como o carallo
antes medraba para arriba
agora medra para abaixo.

Esto vai para o señor Alcalde,
xa sei que se vai cansar de escoitar
pero voulle lembrar
no nome da terceira idade
que nos faga unha casa mais grande,
con un bó comedor, sala de xogo e baile
e outra para escolares,
traballos manuais e cantantes.

E xa non digo mais nada
que xa teño a man cansa
podedes botar un aprauso
ou unha cantaruxada.

Entroido 1996 - A propósito da terceira idade de Santa María de Cambre

Aquí chegamos señores
dispostos para gañar
que nos fan falla os cartos
para a nosa casa amueblar.

Porque temos unha casa
e vos mirade que pena
a sociedade medrou
e a casa quedou pequena.

Imos facer unha carpa
alí no campo da feira
que coma hai sitio dabondo
ainda que botes un peido non cheira.

A nós gústanos bailar
e tamén nos gusta comer
porque as outras cousas
non as podemos facer.

Tivemos unha reunión
e díronnos unha flor
para poñerlla dereita
ó señor do bastón,
e tanto gosto lle dou
que en vez de falar chorou.

Na nosa sociedade
non se nos trata moi ben,
cando se dirixen a nos din "muller"
e según o diccionario
hai muller cruel e muller fatal
e eso a nos parécenos moi mal.

Pero hai que perdoar
que cando un vai vello
ó que non lle falta a cabeza
perde ata o xeito de andar.

Imos a parar con esto
e pasar a criticar,
pois aquí no campo da feira
se che pega un achuchón,
tés que fuxir cara o monte
ou cagar no pantalón.
E vos, mirade que cousas
que agora ata os taxistas
teñen que mexar nunha bolsa.

Na nosa Vila de Cambre
haiche cousas de primeira,
no Graxal e na Barcala
e eiquí no centro da terceira idade
eche todo unha escombreira.

Se pasas polo salón
tés que entrar polo burato
para bailar o charlestón,
e se vas para a farmacia
tes que ir con coidado
por se che cae unha tella
e che fode o cabezón.

O que atopas polas rúas
son uns globos alargados
que si lles soplas un pouco
sonche parecidos ós nabos.

Debían ter unhas letras
que dixeran "non soprar"
pois se os usas de globos
podeste contaxiar
¿e que non che teñen cartos
para ó barrendeiro pagar?

Sonche cousas de cartos
e non saben como facelo,
ímoslles dar un remedio
que se todos os políticos
deixan un mes sen cobrar
poñen no ceo a Galicia
e logo volta a empezar.

E se non saben economía
que veñan os da Xunta,
que nos a vimos practicando
dende o día que nacemos.

Temos un fútbol sen campo,
un xadrez sen salón
e os outros todos para afora
ainda que choiva ou que quente o sol.

E agora ó final
imos a pedir perdón
por se alguén se picou,
que para o ano que ven
ímolo facer peor.

Entroido 1996 - Asociación da terceira idade de Cambre

Aquí chegamos señores
e vimos ben preparados
porque imos celebrar
o que hai cincuenta anos asinamos.

Traemos unha madriña,
temos cura e sacristán,
pero fáltanos o padriño
que seica non tiña cartos
para os calzóns comprar.

Chamamos ó señor alcalde
se nos quere apadriñar
a ver se nos deixa un peso
para as nosas deudas pagar.

Non podemos ir de hotel
que non nos chegan os cartos
nin para o billete do tren.

Agora coas eleccións
imos a vivir mellor
vannos baixar os impostos
e subirnos as pensións,
e os cartos vanos quitar
dos forros dos pantalóns.

Peléxanse coma ratas
para chegar ó poder
e en vez de parecer políticos
semellan lurpias baratas.

Desde que imos á escola
aprobamos á primeira
ímoslle a quitar o posto
a Camilo Xosé Cela.

Algúns xa teñen pensado
estudiar unha carreira,
outros din que o Seminario
é o único lugar
onde ainda hai traballo,
outros que para avogado
que coma xa hai moitos
cobrarán sempre do paro.
Eu vou preparar políticas
que eche a única maneira
de cobrar sen traballar.

Nós os vellos, somos moi despreciados,
estorbamos na cociña, no salón
e ata no cuarto de baño,
pero non lles estorbamos
cando nos piden os cartos.
Pero coma somos raposos,
téñennos que dar no brazo
a ver se así os soltamos.

Espero Deus que nos des humor
para bailar e para xogar
e ata para facer o amor.

E agora para rematar
tédesme que perdoar,
se vos gustou aplaudide
e se non podedes asubiar.

Esto escribíuno unha vella
no nome da sociedade.
E ata o ano que ven
se e que chegamos aló.

Entroido 1997 - Terceira idade de Cambre

Non sei se foi a calor
ou se che foi un milagre,
todas aparecemos preñadas
e todas no mesmo ano.

Non sei coma che imos facer
para manter estes nenos,
se lle pedimos á Xunta
igual nos mete unha multa
por meter o enchufe
no lugar equivocado.

Pero ímolos a ensinar
a estudiar e traballar
por si chegan ó poder,
pois para saber mandar
hay que sabelo facer,
e xa se poden preparar
ós que lle negaron o pan
ó acabar de nacer.

Na nosa sociedade eche coma na Moncloa,
pois todos queren meter a man na bola,
pero como está quente
saen correndo para fora.

Ás mulleres non lles fan puto caso
só nos dan a razón cando xa pasa o fracaso,
foron todos ó Luar e viñeron enfadados
porque na presidencia sentáronse os enchufados.

Na nosa casa, diante da galería
fixeron unha caixa forte para a directiva,
os ladróns pensaron que era de ouro
e foron de noite para roubar o tesouro.

A nosa sociedade e grande
pero só nos xuntamos
cando hai comida de balde.
Temos un presidente que é de ferro blindado,
pero de non facer nada xa se está enferruxando.

Do alcalde non podemos falar mal
que sería peor e ímoslle doar un látego
para que poña a traballar
a toda a corporación.

Se vas ó concello
a arranxar un documento
tes que volver catro veces
¿tanto teñen que facer?

Empezan a preguntar
o numero do carné,
o que comes e ganas,
danlle a unhas teclas
e xa saben o que ganas
e canto mais cagas mais pagas.

Sr. alcalde tennos que facer
unha casa grande onde poidamos estar
tanto de noite, coma mañá e tarde.
Que teña un bó comedor
sala de xogo e de baile
sería un negocio rentable
e os vellos non terían
que marchar de Cambre.

Os da terceira idade
estamos moi contentos
desde que imos á escola,
para sumar catro e catro
contámosche polos dedos,
pero na ximnasia
hai que ver coma nos movemos
pois xa perdemos dez kilos
e xa temos tipo fino.

E ata o ano que ven
que se me cansou a man,
e se algún se picou
os allos son o mellor.

Esta historia sen final
escribiuna unha vella
no nome da sociedade.

Entroido 1997 - Un revolto de parodia da terceira idade de Cambre

Aquí na Vila de Cambre
estámosche practicando
eso do "quieto parado",
pois todo che sigue igual,
igual que o ano pasado.

O campo de fútbol
non hai maneira de acabalo
e por eso o de "quieto parado",
e o polideportivo tamén está tocado
polo "quieto parado" e hai deportistas
campeóns de Galicia e de España
e non teñen onde practicalo.

Todos fomos a votar
cada un polo seu partido
e ó facer o reconto
estaban todos remexidos.

Para facer a orquesta
ouvoche que andar pedindo
polas casas dos veciños,
porque a gaita reventou,
o clarinete dobrou
e para tocar o trombón
hai que ter forza no peito
e dentro dos pantalóns.

Os cantantes son estranxeiros
o director da capital
e en vez de orquesta
parece a banda municipal.

E salíulles ben a cousa
xa non teñen que soprar,
só coller a tixeira
e poñerse a recortar.

E con tanto recortar
non sei onde iremos a parar,
se mandaran as mulleres
todo sería mais doado.

Poñeríamos ós homes
a tirar polo arado
a traballar eses prados
para coller herba para o gando
e a rozar nos montes
en vez de andar polo ceo
apagando eses lumes
que eles mesmos prenderon.

E ó mirar de facer cartos
poñeríamoslles unha multa
ós que non corten a silveira
siquera unha vez ó ano.

Vixiar eses vertidos
pois cando cagas fino
vanche dereitos para o rio,
pero cando cagas duro
hai que chamar á cisterna
para desatascar o tubo.
Esto pasa no noso alcantarillado
que hai dez anos que fixeron os planos
e ainda está "quieto parado".

Vixiar as escombreiras
para que ós turistas
non lles tiren o lixo
no medio das pernas.

Rapaces e rapazas que tedes carreira
preguntádelle ó goberno que ides facer con ela
porque así, desta maneira
rompes a cabeza e non ganas unha perra.

O alcalde pode estar contento
pois o meterme con él
sería perder o tempo,
xa se quere retirar
pero para cobrar o salario enteiro
ten que pagar non menos de 35 anos.

E xa para terminar,
dámoslle as gracias ó goberno
pola subida da nosa mensualidade,
e ata o ano que ven
se e que chegamos aló.

Entroido 2002

Á chegada do Entroido
deúseme por escribir un pouco.
Vou empezar pola peseta
que a retiraron porque era vella,
pero a conta dela
¡Canta xente levantou a cabeza!

Había peseteras e peseteros,
pataconeras e pataconeros,
e por Tí comemos e bebemos
e aínda á peseta canto a queremos.

Pero a peseta ben fodidos nos deixou,
as contas non cadran,
en vez de ir para riba van para abaixo
e iso eche o carallo.

Esto da moeda única
esta ben para os que teñen o poder,
e os pobres que pasan fame
xa non teñen que comer.

O que fan co ensino eche unha carallada
COU, BUP, ESO e Selectividade,
agora dan volta outra vez
e volvén ó Bachiller.

Estes novos mandatarios
ándanche coma o carallo,
unhas veces para arriba
e outras para abaixo.

Cando falan en público
o teñen que escribir,
senón non saben
o que teñen que decir.

Fánselles papas na boca
e non hai quen os entenda.
Coma son os que teñen o poder,
nós témonos que foder
e o que non entenda,
que vaia á escola e aprenda.

Debe ser a calor que lles trouxo
o dous mil dous con eses dous ovos no medio
e non hai maneira de paralo
únicamente capalo.

Neste mundo non hai mais ca tolerías,
poste a ver as novas e todas son desgracias,
os homes matan ás mulleres
e as mulleres ós homes,
e por se fora pouco empezan cos fillos.

Non sei se é a droga
ou a falta de cartos,
o que queda por pensar
e que a xente está toleando.

A xustiza non vale para nada
non fai mais que caralladas,
abren as portas ós presos
para que vaian pola droga,
e así eles engordan
mentras os policías como teñen medo
fan a vista gorda.

E así andan as cousas.
Penso que esto é unha crítica gorda
pero ó que non lle guste que se foda,
ó Entroido aguántaselle todo.

domingo, 2 de diciembre de 2007

Mi pecho

Me dijo el doctor
que tengo algo malo
dentro de mi pecho
pero que estaba dormido.

Y yo le contesté:
"Pues que duerma mucho tiempo,
pero cuando se le acabe el tiempo
que me venga a mi el sueño.
Pero el sueño eterno
para no sentir el dolor
que está dentro de mi pecho"

La estrella

Cuando venimos al mundo
traemos una estrella
que con nosotros nació.

Será nuestra guía
para toda la vida
en las penas y alegrías.

Estará siempre contigo
y para lo bueno y para lo malo
nunca se irá de tu lado.

Y cuando se apague tu vida
la estrella también se apaga
y ese día será la despedida.