O Bosque Animado
refuxio dos namorados,
así nos lle chamamos.
E alí no pazo
teño unha amiga
que está traballando
e que ten medo
de quedar sen traballo.
E pensei eu:
¿por qué non fan
un tunel subterráneo
ou unha ponte elevada
e deixan o Bosque tranquilo
para os mortos e os vivos?
Para que paseen as almas
e mai-la Santa Compaña,
o trasno, e as bruxas
e o cuxiño de Manoliño de Vos
que lle trouxera de agasallo
o autor do Bosque Animado.
E a todos os paxariños
que alí fan os niños,
tamén ós esquios
que aganchan ós pinos.
As lebres e mai-los coellos
que teñen alí os seús tobos,
onde tamén anda o moucho,
o cuco e mai-lo raposo.
Ou sexa que no Bosque
hai de todo un pouco,
cheo de árbores pequenos
e tamén moi grandes.
Se paseas por alí
respiras mellor,
xa que o seu aire
non está contaminado.
¡E o AVE ven destragalo
non saben que o Bosque
ainda está protexido!
Señor que estás no ceo
concédenos un milagre,
e que así non perdamos
o noso Bosque Animado.
No hay comentarios:
Publicar un comentario