¡Ai amor! Deixáchesme abandoada,
triste, soa e mal pagada.
¡Ai amor! Este non é o contrato
que entre os dous asinamos.
Esta vida non me vai
aspiro a outra mellor.
Na tua mán está meu amor,
pero se tardas,
as portas estarán pechadas.
Vivirei a vida
como a min me dé a gana.
Cantarei e bailarei,
serei unha ben pagada
e ainda que teña que traballar
de día e de noite,
non terei falta de nada.
Si, meu amor, esta será a miña vida
que o destino me tiña asinada,
e se algún día te atopo na rúa
pasarei ó teu carón
sen mirarche para a cara.
E se algún día me petas á porta
pensa que está pechada,
que a pechou ésta mal pagada.
No hay comentarios:
Publicar un comentario