Buscar este blog

domingo, 9 de septiembre de 2007

O paxaro que voa

Cando penso que voaches
deixando o niño valeiro,
e voaches para outro
que outro paxaro deixou,
ainda que te boto de menos
non penses que vou chorar,
teño unhos ollos fermosos
e non os quero estropear.

Estou de vacacións,
facíanme voa falta
e estounas disfrutando
aquí moi contenta.

Ainda que che pareza mentira
entro e saio cando quero,
non teño que decir
a onde vou nin cando veño.

Se pensas voltar non tardes moito
por si o niño está ocupado
porque ó meu caron
andan moitos páxaros voando.

E se deixo a porta aberta
ó mellor entran para dentro
e se o páxaro me gusta,
ó mellor deitoo conmigo
e voltaremos facer o niño.

Así que xa sabes
o que tes que facer,
ou volves ó teu niño
ou quedas aí para sempre.

Unha escapada faina calquera
pero ó outro día voa para a casa,
porque o noso niño foi feito
con moito amor e cariño,
e non co vicio,
que é o que tés
no corpo metido.

No hay comentarios: